Toen ik vroeger klein was, vond ik het altijd verschrikkelijk als mijn moeder stamppot voor het avondeten had klaargemaakt. ’s Middags belde ik vanaf school op naar huis om te vragen wat we aten, zodat ik nog bij een vriendin kon gaan eten als ik het niet lekker vond. De geur van te gaar gekookte bloemkool herinner ik me nog als de dag van gisteren.
Mijn beeld van de Nederlandse keuken is sinds afgelopen zondag echter volledig omgeslagen. In een verstopt pand op de Voetboogsteeg in Amsterdam zit Lt. Cornelis. Als je niet zou weten dat het restaurant hier zat, zou je er zo voorbij lopen. Wat ben ik blij dat ik dat niet heb gedaan. Wij liepen de trap op naar boven en werden direct enthousiast ontvangen door de gastheer die zichzelf Ouby noemde. Er werd ons een aperitief aangeboden, welke wij aan de bar konden opdrinken. Bijna alle likeuren die geserveerd worden zijn ook Nederlands, net als de rest van de producten. We begonnen met een glas rosé (deze wel uit Frankrijk), en kregen zes amuses. Het woord amuse is afgeleid van amuse-bouche, wat plezier voor de mond betekent. Door deze hapjes kregen we gelijk een goede indruk van de keuken.
Voordat we aan tafel gingen, kregen we een rondleiding door het pand. Het pand is gerenoveerd, zonder dat de historische indruk verdwenen is. Zo hangt er een kopie van het schilderij van Rembrandt waarop Cornelis te zien is, net als een kopie van het Melkmeisje van Vermeer.
We kozen voor een verrassingsmenu van de chef, en dit was geen slechte keus. Het eerste gerecht was een huzarensalade met sukade, sorbet van augurk, crème van spekbokking en schuim van gemberbier. Hierbij dronken wij natuurlijk Nederlandse wijn, een blend van Auxerrois en Pinot Gris. De tweede gang was een rouleau van parelhoen met drie bereidingen van doperwt en een krokantje van kippenhuid. Hierbij werd een Saumur Blanc geschonken uit de Loire, die gemaakt wordt van de Chenin Blanc druif. Deze wijn-spijs combinatie vond ik echter niet heel top. De wijn was te zuur in combinatie met de iets te zoute jus, hierdoor werd het mondgevoel harder en onprettiger. Ik zou hier zelf eerder een Pinot Noir bij schenken. Het hoofdgerecht was een heerlijke entrecôte van rund van de Utrechtse Heuvelrug. Hierbij kwam een crème van pompoen, venkel, bospeen en chips van schorseneren (vergeten groente). Dit vlees was zo mals en het gerecht was hoog op smaak. De Syrah die we erbij geschonken kregen kwam uit Portugal, maar wel gemaakt door een Nederlandse wijnmaker. Dit was echt heel lekker. Het dessert dat speciaal voor mij gemaakt was, lactosevrij, was echt de kers op de taart. Een romige sorbet van advocaat, met boerenjongens, peer en frambozen. Een lekkere dessertwijn erbij uit Australië van de Semillon druif.
Wat ik heel leuk vond aan Lt. Cornelis is dat er alleen maar producten gebruikt worden van Nederlandse bodem. Dit lijkt misschien makkelijk, maar niet alle groenten zijn altijd in het seizoen. Probeer daar maar eens omheen te koken. De gerechten waren vernieuwend, innovatief en vooral heel erg lekker. Ik kom hier graag nog een keer terug, mede door de goede, leuke bediening.
Super bedankt Lt. Cornelis, liefs,
Horecameisje xx
Restaurant Lt. Cornelis, Amsterdam
Voetboogsteeg 13